Uzun bir ara vermişim istemeden de olsa. Ne zamandır yazmak istiyordum ama bir türlü yazamamıştım. Yıllık iznimin yedi gününü kullandığım bu hafta, izinde de olsam erken kalkmışken fırsatı kaçırmamak gerek dedim.
İş yerinde yer değişikliği yapalı üç ay olmuş. Yeni yerime alıştım artık. Çok da seviyorum. Eskisini de seviyordum. Büyük ihtimalle yarın öbür gün bir değişiklik yine olsa, orayı da severim. Alışana ve yeni düzenimi oturtana kadar enerjimin büyük kısmını işe ayırmam gerekse de şu an artık düzeni oturtmaya başladığımdan rahatladım. Bu arada ev aldı başını gitti. İpin ucunu yakalamam biraz zor oldu. İstediğim kadar okuyamadım. İzin günüm iki günden tek güne indi bu da biraz beni zorladı. Eskiden sorumluluğum tamamen evrak üzerineydi. Resmi işlemler, yazışmalar, kağıt üzerindeki her türlü işti. Şimdi yaklaşık on bir kişilik bir ekip, onun dışında yirmi kişilik bir grup, kapsamlı bir eğitim merkezinin doğrudan sorumluluğu ve iki diğer eğitim merkezinin de takibi bende. İşler de yoğun, kafam da yoğun genelde.
Bu hafta izne çıktım dediğim gibi ama hiç bir plan yapmadım. Tek isteğim kafa dinleyip, evde yayılmak. Canım ne isterse onu yapmak. Sağ tarafıma yatmaktan yorulursam dönüp soluma yatmak. İzin deyince herkes hep bir yerlere gitmeyi düşündüğünden, ev fikri saçma gelse de çoğu kişiye, beni mutlu eden bu:O). Saatin alarmını kapatmak bile ayrı bir güzel.
En kısa zamanda görüşmek üzere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder